مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین (artemisia absinthium) و اثر مهاری اسانس و عصاره های آبی، الکلی آن بر برخی از باکتری های بیماریزای غذایی

مقدمه: با ارتقای سطح دانش بشر و آگاهی نسبت به مضرات نگهدارنده های شیمیایی، تمایل به استفاده از نگهدارنده های طبیعی به خصوص اسانس ها و عصاره های گیاهی در مواد غذایی افزایش یافته است. هدف: در این مطالعه ترکیب شیمیایی اسانس گیاه آفسنطین و اثر ضدباکتریایی اسانس و عصاره آبی و الکلی (اتانولی و متانولی) آن بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، سالمونلا تیفی موریوم، اشرشیاکلی o157:h7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس که مهم ترین باکتری های ایجادکننده مسمومیت غذایی هستند، مورد بررسی قرارگرفت. روش بررسی: در آنالیز ترکیب شیمیایی اسانس از دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف نگار جرمی (gc-ms) استفاده شده و در آزمایش غربالگری حساسیت باکتری های مورد مطالعه به روش انتشار دیسک بررسی شد. حداقل غلظت بازدارنده (mic) به روش براث میکرودایلوشن مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج: ترکیبات موجود در اسانس گیاه مورد مطالعه مشخص شد و beta-thujone (75/29 درصد) و phellandrene (10/20 درصد) به عنوان مهم ترین ترکیبات آن شناسایی شدند. در روش انتشار دیسک، سالمونلاتیفی موریوم و اشرشیاکلی حساس ترین باکتری ها نسبت به اسانس و عصاره های این گیاه بودند. حداقل غلظت بازدارنده رشد برای اسانس آفسنطین در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز 3000ppm محاسبه شد و میزان mic عصاره متانولی این گیاه در مورد باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی o157:h7، لیستریا مونوسایتوژنز و باسیلوس سرئوس به ترتیب 10، 10، 8 و 4 میلی گرم در میلی لیتر محاسبه شد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اسانس و عصاره متانولی گیاه آفسنطین اثر مهاری بیشتری بر باکتری های فوق داشته و می تواند به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرند.